środa, 17 czerwca 2015

Pałac Deoksugung – nowoczesność początku XX wieku



Deoksugung służył jako siedziba władzy podczas ostatniego tchnienia koreańskiego imperializmu The Great Han Empire, które trwało od 1897 -1910 roku.

To bardzo krótki okres w dziejach Korei, ale pozostała po nim perełka architektoniczna w postaci niewielkiego, choć nadzwyczaj ciekawie się prezentującego pałacu, który przypomina mi troszkę Carskie Sioło (przyznam, że nie widziałam piękniejszego kompleksu pałacowego na świecie niż ten, pozostawiony światowemu dziedzictwu przez Martę Helenę Skowrońską, znaną światu jako Katarzyna I Aleksiejewna). Skojarzenia nasuwają się co prawda tylko co do jednego budynku i znajdującej się przed nim fontanny, ale to i tak ewenement w architektonicznym krajobrazie Korei. 

Nie wiem, czy architekt świadomie nawiązał do budynków Carskiego Sioła, ale nie jest to wykluczone, ponieważ ostatni Imperator Korei Gojong (nawiasem mówiąc, pierwszy i ostatni Imperator, wszyscy inni tytułowani byli, jako królowie) zanim objął tron przebywał z poselstwem właśnie w Rosji.

Pawilon ogrodowy zaprojektowany przez Rosjanina Sabatina z 1900 roku. Zachodni styl z koreańskimi elementami wykończenia. Górne części kolumn ozdobione są tradycyjnymi wzorami; koreańskimi, niebiesko-złotymi smokami, nietoperzami oraz kwiatami.
Pałac łączy w wyglądzie styl tradycyjnej architektury koreańskiej z neoklasycyzmem. 
Zastosowanie zachodniego stylu w architekturze było konsekwencją dążenia Imperium do modernizacji oraz wprowadzania zachodnich trendów. 
Była to znaczna różnica w podejściu w stosunku do lat sprzed 1876, czyli okresu zamknięcia portów oraz powszechnej ksenofobii, o której świadczą kamienne tablice informacyjne zachowane z tamtego okresu. Kilka zachowanych oryginałów wraz z tłumaczeniem można zobaczyć obok Jeoldusan Martyrs’ Shrine, o którym można w razie potrzeby poczytać TU.   

Pawilon, w którym Cesarz pracował na codzień.
Prywatna kwatera ostatniego Cesarza. Obok znajduje się rzadki ogród tarasowy.
Po prawej ogród tarasowy z pawilonem projektu Sabatina
Sala tronowa z widocznymi na suficie, nad tronem smokami będącymi symbolem władzy cesarskiej
Ozdoba schodów prowadzących do pawilonu z salą tronową. Pawilon został wybudowany po ogłoszeniu powstania Cesarstwa. Smok symbolizuje władzę cesarza.
Sala audiencyjna z oświetleniem elektrycznym.
Fontanna w zachodnim stylu. Zgodnie z filozofią koreańską do natury należało kierowanie wodą. W tradycyjnych ogrodach budowano wodospady, które pozwalały na naturalny spływ wody. Budynek Seokjojeon to ukończone w 1910 apartamenty krolewskie.
Nawet w weekendy można tu spotkać wycieczki szkolne na lekcjach "w terenie" ;)
Przejście pomiędzy pawilonami administracyjnymi
Dach sali tronowej z tradycyjnymi ozdobami dachowymi wskazującymi na znaczenie osoby zajmującej budynek a w tle nowy budynek Seoul City Hall. O którym pisaliśmy TU.


Deoksugung nie jest dużym pałacem, ale poza walorami architektonicznymi, które doskonale obrazują zmiany zachodzące w Korei u schyłku systemu monarchicznego ma jeszcze jedną zaletę nie do przecenienia podczas gorącego lata -  stare, rozłożyste drzewa zapewniają przyjemny cień i schronienie podczas upalnego, seulskiego lata. 

Jeśli odwiedzicie Seul pomiędzy majem a początkiem września polecam Deoksung jako schronienie od upału ;)

Dojazd:
Metro, Linia 1, Stacja City Hall, wyjście 2


P.S.
W temacie nie-koreańskim.

Polecam przeczytać dzieje Katarzyny I tym wszystkim, którzy czują potrzebę wspinania się po drabinie społecznej.
Caryca Rosji była córką polskiego chłopa! i zaplanowała budowę poniższego cudeńka.  


2 komentarze:

  1. Mój ulubiony koreański pałac :D no i narobiliście mi ochoty na odwiedzenie Carskiego Sioła.

    OdpowiedzUsuń
  2. Do Petersburga niedaleko, a i Bursztynowa Komnata tam czeka :)

    OdpowiedzUsuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...