Marynowany czosnek, czyli jak można zjeśc bezkarnie całą główkę i przeżyć.

Jadalne złoto, nektar i ambrozja w jednym.

Koreański piklowany czosnek, manul jangatchi, czyli przystawka i dodatek do dań w jednej postaci to czysta poezja.
Pierwszy raz spotkałem się z tym wynalazkiem w St.Petersburgu, kupowało się to na targu z beczki, jak u nas kapustę czy ogórki. Młody czosnek marynowany był w całości, niektórzy sprzedawcy odcinali wierzch główki, niektórzy nie. Pamiętam, iż na pytanie, skąd w rosyjskiej kuchni ten przepis, starsi ludzie wskazywali właśnie na Koreę, jako kraj pochodzenia przysmaku, który przywędrował z półwyspu na kontynent razem z migrującymi z różnych powodów ludźmi.


Aktualnie nieco trudniej o młody czosnek, użyłem więc obranych, całych ząbków.
Ilości tego warzywa, jakie pochłaniają Koreańczycy pod różnymi postaciami nie powstydziliby się Bułgarzy i Izraelici razem wzięci, kupić go można w postaci już obranej na targu lub u starszych pań sprzedających na rogu ulicy z gazety rozłożonej na chodniku.

Ponieważ nie uśmiechało mi się obierać dwustu(policzyłem przy odcinaniu końcówek, ząbków w słoiku jest 197) ząbków czosnku, skorzystałem z oferty starszej pani na rogu. Z dumą pokazałem na siebie, na dwulitrowy słoik, który nabyłem przed chwilą i na czosnek, który kupiłem u niej , wymówiłem magiczne manul jangatchi i jeszcze raz pokazałem na siebie. Pani z uśmiechem pokiwała głową, że rozumie i pochwala moją decyzję o własnoręcznym marynowaniu produktu.

Przepisów w sieci znalazłem mnóstwo, składniki były podobne, tylko sposoby przygotowania nieco różne. Część ludzi zarzeka się, że czosnek należy najpierw zalać na kilka dni octem, potem ocet ten zlać, a ząbki czosnku zalać sosem sojowym i rozpuszczonym w nim cukrem.
Część przepisodawców twierdzi, że można te składniki połączyć ze sobą i taką miksturą zalać czosnek i odstawić na kilka tygodni.
Korzystałem z doświadczeń stąd i stąd. Od siebie dodałem tylko trochę liścia laurowego, ziaren kolendry i pieprzu, wiadomo powszechnie, iż w marynatach przyprawy te zaszkodzić nie mogą.
Teraz tylko odstawić słoik w ciemne miejsce i uzbroić się w cierpliwość, w międzyczasie pogryzając czosnek kupny. Po takim potraktowaniu surowego czosnku, traci on całą swą palącą moc, bez utraty smaku czy zapachu, to zdaje się zasługa octu. Nikt przy zdrowych zmysłach nie próbowałby zjeść główki surowego czosnku na jedno posiedzenie, a z marynowanym ta sztuczka się udaje za każdym razem.
Produkt finalny będzie wyglądać mniej więcej tak:

Na dwulitrowy słoik potrzebne będzie około 200 ząbków czosnku. Słoik ma być wypełniony czosnkiem do 4/5 wysokości. Jeżeli będziecie używać młodego czosnku, w całości, powinno się zmieścić jakieś 8-10 główek. Zalewamy czosnek w słoju wodą, do wysokości 2/3 czosnku.
Wodę zlewamy i mierzymy jej objętość, to będzie nasz wskaźnik ile potrzebujemy sosu sojowego jasnego. Proporcje są następujące: 3 części sosu sojowego, 1 część octu(ryżowy, winny, spirytusowy, byle był jasny, bo już na przykład ocet winny czerwony zabarwi nam nasz czosnek) i 1 część cukru.
W moim przypadku były to więc szklanka sosu sojowego, 1/3 szklanki octu ryżowego i 1/3 szklanki brązowego cukru.
Jak wspomniałem, dodałem od siebie trochę typowych przypraw do marynaty.
Miksturę zagotować, potrzymać na małym ogniu przez 5 minut i zostawić do ostygnięcia.
Zalać czosnek w słoiku, zakręcić i odstawić na 2-3 tygodni w temperaturze pokojowej.
Po otwarciu przechowywać w lodówce. Można też docisnąć czosnek w słoiku dopasowanym talerzykiem i obciążyć go np.słoikiem z wodą czy też kamieniem, podobnie jak przy kiszeniu kapusty.
Świetny dodatek do kanapek, jeszcze lepsza zakąska do wódki, rewelacyjny do potraw z grilla.

                                                                      Smacznego!