Hallabong (한라봉) z Jeju.

Dziś o owocu oraz deserze z gatunku „wielkim fanem nie jestem”, ale są do tego stopnia koreańskie, że mieszkając w Korei nie da się o nich nie wspomnieć; mowa o hallabong (한라봉), czyli o mandarynko-pomarańczy rodem z wyspy Jeju.  

Góra Hallasan na Jeju źródło

Owoc, nazwę swoją wziął od terenu, na którym jest uprawiany, czyli okolicy góry Hallasan na Jeju.

Łączy on walory smakowe pomarańczy i mandarynki, czasem jest nieco cierpki i ma jedną, ważną zaletę, jest bogaty w witaminę C.

Po lewej hallabong, po prawej, mandarynka

Podobnie jak w Polsce, w przypadku mandarynek hallabong najpopularniejszy jest zimą.

Po za Koreą, owoc lubiany jest w Japonii, ale i na innych rynkach można go już dostać, więc, jeśli ktoś pragnie spróbować, proszę szukać owocu pod nazwą dekopon. Dlaczego owoc występuje na rynku międzynarodowym pod inną nazwą pozostaje dla mnie tajemnicą.  

  

Bingsu z hallabong

W zeszłą sobotę, w przerwie zakupowej, usiadłam ze znajomą na kawę i deser w nowo wybudowanym kompleksie LOTTE na Jasmil (to tu, w ubiegłym roku rezydował DuckProject). Na piątym piętrze w kompleksie znajduje się szereg małych bistro oraz kawiarenek zaaranżowanych na wzór  Myeongdong z lat 60-70-tych. Bardzo przyjemne miejsce. Deser z hallabong natomiast przeżyciem był nieco mniej przyjemnym i faworytem moim nie został. 

Było to zimowe wydanie bingsu. Bardzo lubię bingsu z zielonej herbaty, na który przepis znajdziecie tu, więc, jakoś naiwnie pomyślałam, że i wersja z hallabong przypadnie mi do gustu, niestety nie. Cierpki w smaku deser jakoś mnie nie przekonał, ale przecież nie wszystko musi nas zachwycać ;)